شخص اشتباه , در جای اشتباه

سلام

حتما در جریان هستید که نرگس کلهر دختر مهدی کلهر ( مشاور رسانه ای ا.ن ) از دولت آلمان درخواست پناهندگی کرده است . به سخنان آقای کلهر در واکنش به این اتفاق توجه کنید :

«این موضوعی است که نرگس باید پاسخ دهد نه من. چون هیچ اطلاعی از تصمیم او نداشته‌ام و البته هرگز نیز درصدد تحمیل دیدگاه خود به فرزندانم نبوده‌ام. فقط می‌دانم چند بار قرار شد فیلمی که ساخته پخش شود، که این امر محقق نشد، بعد هم دلش خواست و رفت. من طبق اعتقادی که داشته و دارم، برای هیچ یک از فرزندان از رانت استفاده نکرده‌ام. پس از اینکه نرگس پارچه سبز به دستش بسته و با رسانه‌های غربی مصاحبه کرده به خود او مربوط است.»

«نرگس ۲۵ سال دارد و مادر او به دلیل اینکه من با آقای احمدی‌نژاد در همان سال‌ها (۸۴) همکاری می‌کردم، درخواست طلاق کرد و این امر نیز متحقق شد. امروز نیز وی یکی از مخالفان آقای احمدی‌نژاد است و در حال حاضر در دانشکده صدا و سیما تدریس می‌کند.»

«من در هر صورت نرگس را فرزند خود می‌دانم. گمان می‌کنم که او توسط دشمنان مملکت اغفال و نقش ابزار تبلیغاتی آنها را ایفا کرده است.»

نگفته پیداست که جنس این فرد با سایر دست اندرکاران و اطرافیان ا.ن متفاوت است . غیر از جمله ی آخر که از سر ترس و ناچاری بیان شده سایر جملات نشان از یک ذهن باز و یک تفکر دموکراتیک دارد .

آقای کلهر را من از خرداد سال 84 روزهای پس از پیروزی ا.ن در انتخابات آن سال به خاطر دارم . در شرایطی که هنوز خاتمی رییس جمهور بود و ا.ن تازه به عنوان پیروز انتخابات معرفی شده بود جناب آقای کلهر که به عنوان یکی از فعال ترین اعضای ستاد انتخاباتی وی نامزد پست وزارت فرهنگ یا معاون اولی رییس جمهور مطرح بود یک مصاحبه ی جنجالی مرتکب شد !!!!

او در مصاحبه ای با یکی از شبکه های ماهواره ای صدا و سیما اظهاراتی کرد که صدای مراجع تقلید و بزرگان نظام را در آورد .

ایشان در آن مصاحبه ی کذایی گفتند که : آقای دکتر ( همین ا.ن خودمان ) ابدا به محدودیت و بگیر و ببند معتقد نیستند . ایشان معتقدند که باید فضای کشور برای همه ی نظرات باز باشد . حتی برنامه داریم تا خوانندگان لس آنجلسی به ایران برگردند و در همین جا فعالیت کنند . آقای دکتر معتقدند پوشش خانمها باید شاد باشد و از رنگها و طرحهای شاد در آنها استفاده شود . حتی خانمها می توانند از لباسهای سنتی و محلی ایرانی استفاده کنند و ... .

خلاصه فضایی که ایشان در آن مصاحبه تصویر کرد هیچ کم از پاریس نداشت . آن روز مطلب را با ناباوری هر چه تمامتر خواندم و دو روز بعد با خنده ای از ته دل تکذیبیه ی ایشان را هم خواندم که گفته بودند هر چه در آن مصاحبه گفتم نظرات شخصی ام بود و ربطی به آقای دکتر ( همان ا.ن ) نداشت .

خلاصه ایشان به عنوان تنبیه پست وزارت یا معاون اولی را از دست داد و به معاونت رسانه ای بسنده کرد . در همان زمان با خودم فکر می کردم که احتمالا این از آن دسته افراد ساده دلی است که به راحتی گول شعارها را می خورند و آن مصاحبه چکیده ی تمامی دروغهای سخنرانی های تبلیغاتی ا.ن است که عوام فریبی از سر و روی همه شان می بارید . آن سخنان به مذاق جناب کلهر خوش آمده و در یک اقدام عجولانه همه را گردآوری کرده و در آن مصاحبه عرضه کرده بود . احتمالا در آن روزها از خوشحالی شبها خوابش هم نمی برده و در رویای یک تحول عظیم فرهنگی در کشور بوده , به رهبری دکتر و به معاونت خودش . اما هنوز هم نمی توانم از شگفتی بیرون بیایم که چطور ممکن است ؟ کسی که در متن ساختار مدیریتی ا.ن بوده , یکی از مدیران رده بالای ستاد تبلیغاتی اش بوده و زیر و بالای همه ی فعالیتها و تحرکات را می دیده و با امثال داوود ا.ن و هاشمی ثمره و علی آبادی و زریبافان در ارتباط بوده چطور نمی توانسته حقیقت امر را تشخیص بدهد و این چنین فریب تبلیغات صد تا یک غاز ا.ن را نخورد ؟

در حالی که تمامی وابسته های به این طیف افراد عامی و کم سواد و سود جو و منفعت طلب و نیرنگ باز هستند این فرد با این ادبیات و این طرز فکر در میان آنها چه می کند ؟ احساس نمی کند که در این میان وصله ی ناجور است ؟

به مناسبت همین ناهم خوانی با محیط هم بود که آن سال در ابتدای راه دولت از حلقه ی نزدیکان بیرون گذاشته شد و پست سطح پایینی مثل مشاور رسانه ای نصیبش شد . امروز هم به مناسبت همین ناهمخوانی است که دخترش بجای استفاده از موقعیت پدر و گرفتن چندین مدرک دکترا و چند پست دولتی و بستن قراردادهای نان و آبدار و ساخت فیلم تبلیغاتی برای ا.ن به دنبال اعتقاد قلبی اش می رود و فیلمی می سازد که در ایران مجوز پخش نمی گیرد و با شال گردن سبز با مطبوعات غربی مصاحبه می کند .

آیا بهتر نبود آقای کلهر از روز اول در جایی قرار می گرفت که موافق شرایط فکری و شخصیتی اش می بود ؟ آیا کمتر تحقیر نمیشد ؟ آیا کمتر مشکل پاسخ گویی به مافوق پیدا نمی کرد ؟ آیا خانواده اش راحت تر و سرافراز تر نبودند ؟ آیا بازهم مجبور می شد برای توجیه خود , خانواده و همسرش را زیر سوال ببرد و اختلافات خانوادگیش را در رسانه ها مطرح کند ؟ بگوید که من ناچار شدم در سال 84 همسرم را به خاطر مخالفت با دکتر ترک کنم ؟ ( و همسرش هم با ارایه ی دلیل و مدرک ثابت کند که تا سال 87 با هم زیر یک سقف زندگی می کرده اند )

وسوسه ی ننگین و چسبناک قدرت و پست و مقام چه ها که نمی کند با افراد !!!